Περιεχόμενα
Μπορεί να προβλεφθεί ο βαθμός στον οποίο ένα πέος θα επεκταθεί, από τη χαλαρή του κατάσταση στην πλήρως όρθια, με βάση ορισμένους παράγοντες; Μια διεθνής ερευνητική ομάδα ασχολήθηκε με το συγκεκριμένο θέμα.
Το 1966, ο Γουίλιαμ Μάστερς και η Βιρτζίνια Τζόνσον, και οι δύο πρωτοπόροι της σεξουαλικής αγωγής, αντέκρουσαν μια σειρά από “φαλλικές πλάνες” – ή λανθασμένες αντιλήψεις για το ανθρώπινο πέος – στο βιβλίο τους Human Sexual Response.
Μία από αυτές ήταν η ιδέα ότι τα πέη που φαίνονται μεγαλύτερα όταν είναι σε χαλαρή κατάσταση είναι μεγαλύτερα όταν είναι σε στύση από τα πέη που φαίνονται μικρότερα όταν είναι σε χαλαρή κατάσταση. Οι Masters και Johnsons απέδειξαν ότι αυτή δεν ήταν μια σταθερή αντίληψη.
Ωστόσο, οι δύο τους διαπίστωσαν ότι υπήρχε μεγαλύτερη διαφορά μεγέθους μεταξύ των πέους όταν είναι χαλαρά και όταν είναι σε στύση.
Επίσης, σημείωσαν ότι οι άνδρες με πέη που είναι μικρότερα σε μέγεθος όταν είναι χαλαρά έτειναν να παρουσιάζουν μεγαλύτερη αύξηση τόσο στο μήκος όσο και στην περίμετρο όταν τα πέη τους γίνονταν σε στύση. Αυτό δεν φάνηκε να ισχύει για τους άνδρες των οποίων τα πέη ήταν από την πλευρά του μεγαλύτερου μήκους όταν ήταν σε χαλαρή κατάσταση.
Ζήτημα μήκους του πέους
Πρόσφατα, ερευνητές από διάφορα διεθνή ιδρύματα – την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tulane στη Νέα Ορλεάνη του Λος Άντζελες, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Irvine του Όραντζ και το Πανεπιστήμιο Mahidol στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης – ξεκίνησαν να διερευνήσουν αν κάποιοι χαρακτηριστικοί φυσιολογικοί παράγοντες ή παράγοντες του τρόπου ζωής μπορούν να προβλέψουν την έκταση στην οποία ένα πέος θα επεκταθεί από χαλαρό σε όρθιο.
“Οι άνδρες γενικά εστιάζουν αδικαιολόγητη προσοχή στο μέγεθος και την εμφάνιση του πέους τους, τόσο στη χαλαρή όσο και στη χαλαρή κατάσταση”, γράφουν οι ερευνητές στην εισαγωγή της εργασίας τους, η οποία δημοσιεύεται τώρα στο International Journal of Impotence Research. Πρώτος συγγραφέας της είναι ο Δρ Faysal Yafi.
“Αυτή η προσοχή στο μέγεθος του πέους έχει οδηγήσει στους όρους της καθομιλουμένης “grower” και “ντους””, προσθέτουν.
Ντους μπορεί να οριστεί χαλαρά ως ένας άνδρας που εμφανίζει μεγαλύτερο μέγεθος πέους όταν είναι χαλαρό και δεν κερδίζει τόσο πολύ όταν είναι σε στύση. Ένας ‘grower’ είναι ένας άνδρας που κερδίζει αναλογικά περισσότερο μήκος και περίμετρο κατά τη στύση“.
Αλλά μπορεί κανείς να προβλέψει με ακρίβεια σε ποια από αυτές τις ομάδες μπορεί να ενταχθεί ένας άνθρωπος; Οι ερευνητές εξηγούν ότι δεν είναι τόσο εύκολο.
Η μελέτη ήταν μια αναδρομική ανασκόπηση, αναλύοντας τα δεδομένα που παρείχαν 274 συμμετέχοντες με στυτική δυσλειτουργία. Τα διάφορα μεγέθη του πέους των ανδρών μετρήθηκαν σε χαλαρή κατάσταση, καθώς και όταν ήταν σε στύση.
Για να επιτευχθεί η κατάσταση στύσης, όλοι οι συμμετέχοντες “έλαβαν ενδοκοιλιακή ένεση [ένεση στη βάση του πέους] προσταγλανδίνης Ε1 [που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας], σε συνδυασμό με οπτικοακουστική σεξουαλική προσομοίωση”.
Μετά την αρχική τους ανάλυση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, κατά μέσο όρο, υπήρχε διαφορά 4 εκατοστών μεταξύ του μήκους του πέους στη χαλαρή κατάσταση έναντι της στυτής κατάστασης.
Οι άνδρες των οποίων τα πέη μεγάλωσαν κατά 4 εκατοστά ή περισσότερο από το μαλακό στο όρθιο, θεωρήθηκαν ως Grower, ενώ οι συμμετέχοντες των οποίων τα πέη επεκτάθηκαν κατά λιγότερο από 4 εκατοστά θεωρήθηκαν ως ντους.
Συνολικά, το 26 τοις εκατό των συμμετεχόντων παρουσίασε μια μέση – ή μεγαλύτερη από το μέσο όρο – αύξηση του μήκους του πέους και το 74 τοις εκατό των ανδρών παρουσίασε μια μικρότερη από το μέσο όρο επέκταση.
Καμία συσχέτιση με ύποπτους παράγοντες
Οι επιστήμονες εξέτασαν στη συνέχεια μια σειρά παραγόντων που είχαν προηγουμένως προταθεί ως πιθανοί παράγοντες πρόβλεψης του πόσο θα επεκταθεί ένα πέος. Σε αυτούς περιλαμβάνονταν: το κάπνισμα, η διάγνωση διαβήτη και η ριζική προστατεκτομή (η χειρουργική αφαίρεση του προστάτη).
Ωστόσο, η νέα ανάλυση δεν απέδωσε τέτοιες συσχετίσεις. “Στη μελέτη μας, […] ούτε τα ποσοστά του καπνίσματος, του σακχαρώδη διαβήτη, ούτε της προηγούμενης ριζικής προστατεκτομής, διέφεραν μεταξύ των “ντους” και των “αναπτυσσόμενων”, ούτε ήταν σε θέση να προβλέψουν σημαντικά το να είναι κάποιος “αναπτυσσόμενος” σε μονοπαραγοντική ανάλυση”, γράφουν οι ερευνητές.
Η μόνη πιο σημαντική συσχέτιση που μπόρεσε να βρει η ερευνητική ομάδα ήταν ότι οι “growers” έτειναν να είναι νεότεροι και ανύπαντροι – και οι ερευνητές συνδέουν την οικογενειακή κατάσταση με την ηλικία, επίσης.
Τι σημαίνει λοιπόν ότι οι νεότεροι άνδρες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν μεγαλύτερη διαφορά στο μέγεθος του πέους μεταξύ χαλαρής και στυτής κατάστασης; Πιθανότατα, πιστεύουν οι ερευνητές, έχει να κάνει με μια σειρά από φυσιολογικές αλλαγές που συχνά συμβαίνουν με την αύξηση της ηλικίας.
“Καθώς οι άνδρες γερνούν”, γράφουν οι συγγραφείς, “συμβαίνουν φυσιολογικές αλλαγές που σχετίζονται με τη γήρανση, όπως αυξημένη φλεγμονή και ίνωση, μειωμένη ελαστικότητα των ιστών και περιεχόμενο λείων μυών και μειωμένη ροή αίματος στο πέος, και δυνητικά οδηγούν σε μειωμένη διεύρυνση του πέους”.
Αλλά οι επιστήμονες προσθέτουν επίσης ότι η δική τους ήταν μια μικρή μελέτη, με περιορισμένη κοόρτη, και έτσι περαιτέρω έρευνα θα πρέπει να προσπαθήσει να επαναλάβει και να επικυρώσει αυτά τα ευρήματα.
Πηγή: Medical News Today
